۱۳۸۹ آذر ۳۰, سه‌شنبه

شمعی بباید این شب یلدا را

شب یلدا نزدیک است. این رسم پابه جا از هجمه تاریخ.
بار دیگر باید دست به دامان یلدا باشیم برای گره زدن به تاروپود ایران و ایرانی
در همه این فراز و فرود تاریخ رسم ها و ایین های ملی و پاسداشت روشنی ها و نیکی ها بوده که این پهناور میهن را یک ملت ساخته است.
سخن گفتن من از نقش اینان زیاده گوییست اما برایم جالب است تا نقش ایین ها از جمله شب یلدا را در تقویت روحیه همبستگی ایرانیان به نظاره بنشینم.
ایرانیانی که درگوشه ای داغدار حوادث تروریستی چابهار
.در گوشه ای مغضوب زمین لرزه کرمان.
در پهنایی گرفتار خشکسالی.
در گلستانی گرفته در آتش.
در شهرهایی مملو از دود.
در سفره ای اغشته به بوی نفت.
و بد تر از همه در فضایی غبار الود مهر و ماه
اما به قول سعدی :
باد آسایش گیتی نزند بر دل ریش صبح صادق ندمد تا شب یلدا نرود

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر